en ook cyclaam ziet er gezond en blij uit
padieloe oogt tevreden. een goed begin
met natuurlijk uitgebreid ontbijt
met allemaal actuele informatie zoals
dat sinterklaas een bed heeft om te slapen
juist in de school van wiekeloe,
dat hij niet ziek is geworden na cyclaam
die het van madieleid had en madieleid
die had het van padieloe en padieloe
die was ziek geworden van folkert.
wel hebben wiekeloe en cyclaam van de week
toch een prik gekregen tegen mexicaanse griep
en is wiekeloe daarbij niet in tranen uitgebarsten
en cyclaam maar een klein beetje.
ze draagt nu wel een muts maar die zit
los en scheef en ze ontdoet zich ervan
zodra ze een stap in huis heeft gezet.
ze heeft nog een klein beetje rode oogjes
maar stort zich vol energie op het eten,
de bamboegordijnen, de tochtstopper,
glijdt het trapje waarop ze zit op en af
onderzoekt de lavalampen, allerlei potjes en
flessen en dozen en al wat ze zoal
te pakken kan krijgen om uit te proberen.
wanny brengt haar een volle doos
met speelgoed en onmiddellijk grijpt ze
de rand ervan om hem om te kiepen.
ze begrijpt meteen wat de bedoeling is
als wanny zegt: "niet de doos omkeren maar
alles er één voor één uithalen."
ze amuseert zich helemaal in haar eentje
en als ze wil dat er naar haar gekeken
wordt begint ze luid te lachen, maar
ze ontbloot dan alleen haar tandjes en
haar oogjes doen nog niet mee.
die komen pas als je meelacht.
ze heeft enkele pukkeltjes op haar wang
en toch vergeet wanny padieloe te vragen
hoe het met zijn impetigo gaat.
padieloe is erg tevreden over zijn werk.
hij noemt het "zinnig", de therapie
vindt hij niet zo zinnig en onder zijn
en madieleid haar niveau.
ze moeten iedere dag een kwartier
bij elkaar gaan zitten en de eerste
vijf minuten vertelt er één een verhaal,
de volgende vijf minuten
vertelt de ander dat na en de laatste
vijf minuten praat de eerste over
of de ander het goed heeft naverteld.
ze vertellen het allebei goed na,
zodat de hele sessie samen een minuut
of elf duurt maar toch lastig is,
want wat vertel je en vooral: erna
mag er niet meer over gepraat worden.
dat laatste vindt padieloe het ergste.
madieleid vindt de merenwijk geen leiden
maar een soort oegstgeest
en ze wil in leiden wonen.
wiekeloe heeft het vergrootglas ontdekt
en hij ontdekt overal bacteriën.
"kijk eens of het waar is dat ze
zulke grote voeten hebben." vraagt wanny.
ja hoor, ze hebben heel grote voeten
en hij kan ook tussen zijn handen aangeven
hoe groot ze in hun geheel zijn.
wanny zet oude nederlandse muziek op
en padieloe vindt het merkwaardig
dat er totaal geen humor in zit, dat die
zijns inziens pas kwam met tom manders.
wanny verdedigt de jaren '40-'50 met
de opmerking dat iedereen die liedjes toen ook
truttig vond maar er was alleen radio en
iedereen kende ze en maakte er
een eigen versie op en spotte ermee.
wiekeloe eet beschuit en knikt tevreden
als wanny er dik marmite op smeert
"niet zo dik," zegt padieloe "het is te zout,
het is geen chocoladepasta!"
wanny haar vriendin heeft een fluitvogeltje
meegegeven en dat wordt geprobeerd
met water en zonder water en met
wat minder water en weer meer,
en een beetje blazen en keihard en
het vogeltje zingt allerlei melodieën.
het spettert soms ook een beetje.
op een open bosdag heeft ze jojo's en laarzen gekregen.
ze vindt dat de groenvoorzieningen dus
maar eens flink gekort moeten worden en padieloe
kan de laarzen gebruiken en ook
kan hij nog heel goed jojoën.