index
wieke
verhaaltjes
de avonturen van
wiekeloe en de zijnen
verhaaltjes vanaf 2009
vorige: 091104 wapperen met esdoornblad
cyclaam zegt "oma" en "kika"
padieloe opent de deur met
een diadeem op
waarop een klein mijtertje van sinterklaas.
hij vertelt dat dat niet mag gedragen worden
door cyclaam want sinterklaas is een man,
zegt wiekeloe.
hij kan niet naar delft komen want
hij moet naar de dokter vanwege
eerst één nu zelfs twee pijnlijke tenen.
de kinderwagen ligt vol pas gehaalde
boodschappen voor een uitgebreid ontbijt
en wanny krijgt zelfs twee heerlijke
krentenbollen, waarvan 1 gesmeerd,
de volgende had ze zelf moeten smeren
maar ze had zoveel honger dat die al op was
voor ze er boter op kon doen. ze had om
4.30 uur ontbeten dus heerlijk, heerlijk!
het is een zeer stormachtige dag en cyclaam
is weer de hele week ziek geweest en zelfs
bij de nachtdokter geweest en nu blijkt
dat ze oorontsteking heeft en medicijnen
nodig heeft, maar geen penicilline, zoals
haar vader vroeger want niemand krijgt
ooit meer penicilline omdat iedereen
resistent is van al die penicilline vroeger.
daar kijkt wanny van op:
"bij jullie hielp het heel best"
zegt ze en voelt zich een beetje oudbakken.
ze heeft 7 afdrukken met
paddestoelen erop bij zich
en vraagt padieloe om raad
bij determineren. hij zegt dat ze
op de grond naast de paddestoel
moet gaan zitten en met het boek
erbij nauwkeurig moet kijken.
dat had ze zelf ook al kunnen bedenken
maar de herfst is kouder dan het voorjaar,
waarin ze op die wijze wilde planten
leerde kennen. ze houdt het er nu
maar op dat ze iedere dag
in een paddestoelenboek gaat bladeren
net zolang tot ze als ze bij
een paddestoel aankomt in de natuur en
zichzelf hoort zeggen "paarse schijnridder".
cyclaam kan niet slapen en wordt
uit bed gehaald en ze kijkt wat schuw
en wil ook het cadeau niet openen,
dat in plastic tasjes verpakt zit.
ze grijpt echter weldra haar kans
om de exclusieve aandacht op te eisen
zolang wiekeloe nog op school zit.
ze zegt steeds maar "oma, oma"
en daarna wijst ze iets of iemand aan
zoals de poes, haar konijn of padieloe
en gaat heel leuk staan te kijken want
eigenlijk wijst ze cyclaam aan.
padieloe gaat wiekeloe halen en
dat gaat zonder kleerscheuren
tussen cyclaam en wanny.
ze maken foto's van het inmiddels
uitgepakte cadeau, pooh, met nog andere
dieren erbij en zelfs krijgt wanny
even konijn aangeboden en dat is
natuurlijk een hele eer. daarna roept ze
"oma" en ze wijst naar
haar binnentredende broer, ze
lacht en wijst alsof ze hem zelf gemaakt
heeft en zegt "kika" en padieloe zegt
"niemand groet mij" en wiekeloe zegt
"ze zegt wieke" "ja zeker" knikt padieloe
ze zegt "wieke".
oh denkt wanny, waarom ben ik de enige
die haar duidelijk "kika" hoort zeggen?
ze hoort ook heel goed wat je zegt,
begrijpt wat je bedoelt en als je
een vraag stelt die ze niet kan beantwoorden
dan haalt ze allebei haar schoudertjes op.
padieloe en wanny proberen haar nu steeds
iets te vragen wat ze niet weet.
"ze begint soms al een beetje
iets niet te willen", vertelt padieloe:
"ik ben twee en ik zeg nee" heet dat.
wiekeloe trekt zich een beetje terug
wanny ziet hem met konijn en duim
naar een hoekje van de bank gaan.
en dan gaat er gegeten worden
want padieloe is een beetje ongedurig
vanwege het aanstaande bezoek aan de dokter.
misschien betekenen zijn ondragelijke
pijnen wel dat hij suikerziekte heeft
en dat de tenen er binnenkort
afvallen of misschien is het fijt,
doet wanny er een schepje bovenop.
padieloe gaat gauw vertellen over
het mariabeeld van de kerk van zijn oma,
die door sionisten is overgenomen,
dat zijn gelovigen die het in de
aanbidding van god zoeken
met zang en dans en die willen
niets met maria te maken hebben.
het in de kerk uitgehouwen beeldje
moet dus weg maar dat gaat
zo maar niet en nu mogen ze het
veranderen en de kop moet eraf en
vervangen worden door een jezuskop.
oma zal zich in haar graf omdraaien.