en gaan we op paddestoelenjacht
in warmond met de paddestoelenkaart.
en hoera als er eentje wordt ontdekt
die daar op staat.
als er een hond langskomt
stelt wiekeloe voor die te volgen
"om te kijken wat die hond ruikt."
terwijl we hier en daar
een onbekende paddestoel vinden
wijst een fotografe padieloe
waar hij precies vliegezwammen kan vinden.
wiekeloe hangt aan een arm van wanny
en vertelt dat zijn moeder net zo
liep met haar vader vroeger.
als wanny tegen padieloe opmerkt:
"je bent een beetje magerder
geworden in je gezicht." hoort ze
wiekeloe opeens zeggen,
terwijl hij haar indringend en ook
met grote ogen aankijkt:
"jij ook, yvon." hij heeft gelijk.
hij vertelt dat zwart en wit
geen kleuren zijn en weer
heeft hij gelijk en nu loopt hij
met een stok te wijzen naar allerlei
paddestoelen en soms bijna ertegen.
dan slaat hij een keer tegen wanny aan.
ze reageert niet en hij herhaalt
de uitdaging. nu neemt zij opeens
de stok, breekt er een stukje af
en ze zegt "pas op, bij een volgende keer
breek ik de hele stok."
hij is even stil, kijkt haar aan en
loopt weg, gooit de stok van zich af,
vindt een nieuwe paddestoel en even later
ook een nieuwe stok en hij wijst ermee
naar de vele vliegezwammen
die ze nu tegenkomen.
padieloe wil een overzichtsfoto en wanny
kruipt over de grond voor details.
ze lopen door en komen andere liefhebbers tegen
die al snel en vaak het woord richten
tot padieloe en hem verhalen
van andere locaties en padieloe luistert
en let op cyclaam die overal rondrent
en takjes verzamelt en eikels
die ze royaal aan wanny geeft.
met wiekeloe kun je echt praten.
wanny kan hem aan de hand van opnames
duidelijk maken waarom hij zijn gezicht
uit de zon moet houden
als hij op de foto wil.
cyclaam die redeneert anders.
zij begrijpt ook wat er gaande is.
ze praat genoeg maar
wanny verstaat haar soms niet.
alleen met padieloe kan ze
echt een gesprek voeren en wiekeloe:
die weet precies wat ze bedoelt.
voor hem hoeft ze niet te praten.
ze zegt soms gewoon "èh, èh"