de lift uitrennen, wiekeloe er achteraan
kiept onmiddellijk de inhoud van de tas
die hij met zich draagt in de gang
en begroet wanny na vier weken vriendelijk.
ze zijn naar sussac geweest en ze
hebben zich geweldig gedragen
tijdens de reis en daar in sussac.
de nachten waren wel lastig maar
padieloe is erg tevreden over ze.
nu gaan we eten en wanny wordt ingelicht
over de eerste zwemles van wiekeloe,
heel goed bevallen, ze praten over de luieruitslag
van cyclaam -waar ze luid en
vrolijk en onverstaanbaar aan deelneemt-,
de sollicitaties van padieloe: het maritiem
museum gaat niet door dus geen
heen- en weergereis naar rotterdam
maar wel onverschrokken verder
met sollicitaties als docent
biologie bij gehandicapten en
iets bij het mauritshuis en vrijwilliger
bij staatsbosbeheer ook nog.
verder zijn ze in het dolfinarium geweest
waar ze dolfijnen hebben zien springen,
cyclaam eet een krijtje op,
is lyrisch als de poes langskomt,
praat overal over mee.
padieloe vertelt haar ook van alles en
hij beantwoordt haar vragen.
er worden medailles omgehangen ook al heeft
wiekeloe er al erg veel
omdat hij de beste is in alles.
de kinderen spelen met de gebruikelijke
voorwerpen de gebruikelijke spelletjes,
wanny moppert als gebruikelijk
op haar toestel, padieloe bekijkt het,
maakt zelf wat foto's, eentje zo
onthullend dat wanny diezelfde avond nog
begrafenisondernemers afstruint op internet,
waarna ze zich groen en geel ergert
aan dat er een dure kist moet komen,
en het lijk ook tweemaal "verzorgd"
moet worden terwijl niemand het te zien krijgt.
de foto maakt ze zoek.
wel vindt ze de volgende dag een knop
waarmee ze de lichtsterkte
in een mum kan regelen.
wanny en wiekeloe maken de afspraak
dat zij in het vervolg voor hij langskomt
al zijn chocola klaarmaakt
zodat die is afgekoeld.
de gelamineerde fotocompilaties
worden bekeken en wiekeloe ziet
de waterspeeltuin weer en wil daarheen.
daar gaan we en onderweg komen
de verwondingen en pleisters
van wiekeloe ter sprake. hij staat erop
ze wanny allemaal te tonen en hij
zegt dat ie helemaal niet heeft gehuild
toen hij viel en al zijn botten brak,
want hij was "flink".
wanny kon zich voorstellen dat je
best een beetje mag huilen en niet
zo erg flink hoeft te zijn
als je zo vreselijk al je botten breekt
want waar je blauwe plekken van krijgt,
nou dat kan lelijk pijn doen en dan
mag je gerust even huilen.
maar nu legt wiekeloe uit dat
je keel pijn gaat doen als je huilt.
vandaar.
even later ontsteekt hij in
woede bovenop een skateheuvel
en er lopen tranen over zijn wangen
en waarschijnlijk doet zijn keel
dus ook nog eens pijn. arme wiekeloe.
na de skatekunsten van beide kinderen
en niet in het minst ook van padieloe
gaat het voort naar de kinderboerderij,
naar enkele dieren die wiekeloe
ten eerste even wil bezoeken.
hij vindt de jonge varkens goed gegroeid,
aait het moedervarken tussen de
veel te talrijke vliegen door en wanny
ziet te veel vuil te weinig modder.
padieloe zit met cyclaam achter de pauw aan.