valt er een klein beetje regen soms.
omavonnie zingt: "het regent het zegent
de pannen worden nat
er kwamen twee soldaatjes aan
die vielen op hun...?"
na een tijdje nadenken zegt wiekeloe
"op hun kinnen".
padieloe schaamt zich natuurlijk dood
dat hij dit cultuurbezit
niet aan zijn zoon heeft overgedragen
en begint een liedje te zingen
waar behalve wiekeloe en hij
nog nooit iemand van heeft gehoord.
het gaat over boerinnen
en die vielen op hun kinnen.
dan is daar de glijbaan en vandaag
mag cyclaam ook glijden.
dat is een enorm spannende aangelegenheid.
ze klimt de trap op,
waarvan de eerste tree
al tot aan haar borst komt
en dan de volgende en volgende,
net zolang tot ze boven staat,
vol in de wind en met de
afgrond in zicht.
ze moet omhoog zich vastgrijpen
aan een stang en dan afdalen.
iedereen houdt zijn adem in
en cyclaam staat daar als een standbeeld
van een vissersvrouw die uitkijkt
over de woelige zee. en dan
wenkt omavonnie haar en ze begrijpt
het gebaar en ze gaat zitten
en roetsjt lachend omlaag en meteen
rent ze weer naar de trap
en iedereen is trots op haar.
wiekeloe niet uitgezonderd.
dan is wiekeloe moe en gaan ze
nog even naar boven.
cyclaam zoekt de poes
in de donkere slaapkamer
en wanny snapt zowaar
wat ze bedoelt en leidt haar naar de serre
wiekeloe loopt naar de andere verduisterde kamer
en vraagt of omavonnie wat voor hem heeft.
ballonnen om op te blazen samen,
en een plastik blokfluit kiest hij uit.
padieloe leert hem de gaatjes te bedienen
en even later vraagt hij omavonnie
"mag ik iets in je oor fluisteren?"
ja dat mag en hij fluistert:
"mag ik de blokfluit meenemen?"
dat mag ook maar padieloe waarschuwt
dat hij niet steeds naar dat
gefluit wil luisteren thuis.
"dan doe ik het alleen heel zachtjes"
belooft wiekeloe en zo mag de fluit mee.
omavonnie gaat weer mee met de lift,
cyclaam lacht en rent weer en wiekeloe
is blij zijn hond in de auto te vinden
en hij steekt zijn duim in zijn mond
maar zegt ook vriendelijk goedendag
en zwaait met de hand
van de duim die in zijn mond zit
en het eindigt ermee dat omavonnie en hij
allebei met twee duimen in de mond zwaaien,
cyclaam lacht en padieloe
zwaait weer uit het dak en hij gaat
het boek van omavonnie persklaar maken.