als wanny en omeluuk precies om 17.00 uur voor de deur staan,
maar hij heeft moeite met de uitgestoken felicitatiehanden,
houdt de hond die geen fifi heet dicht tegen zich aan
en loopt gauw de kamer in,
waar opaloe en omajosje cyclaam aan het bewonderen zijn.
zij heeft een paar traantjes op haar gezicht
en klemt zich zoveel mogelijk vast aan madieleid.
tot aangename verrassing van wanny is ook tantemech aanwezig,
zal omacarla nog komen en zelfs wordt gerekend op ene omejoost.
nu kan alvast de loopdemonstratie van start. die gaat als volgt:
madieleid zet cyclaam ergens midden in de kamer
en loopt dan gauw weg,
cyclaam, verbijsterd om zich heenkijkend, achterlatend.
wanny vangt cyclaam haar blik, hurkt neer,
spreidt haar armen en roept:
"wie komt er in mijn hokje?"
en cyclaam, nou die kijkt
haar eventjes niet al te vriendelijk aan,
draait zich om en loopt met trefzekere stapjes
de andere kant op, waar ze precies weet
dat madieleid zich bevindt, en tantemech
de demonstratie geslaagd meent te moeten noemen!
als niemand kijkt en ook nog niemand
een fototoestel heeft uitgepakt,
kun je haar ook zien lopen naar de keukendeur,
waar padieloe juist door verdwenen is.
daar tuurt en staat ze pal,
geheel afgesloten van wat er om haar heen gebeurt,
tot hij terugkomt.
zo zie je dat ze nu al een heel gezin controleert en bij elkaar houdt.
ze is nu helemaal zonder familie op de crèche en
"ze mist hem wel erg" vertelt madieleid
en wiekeloe gaat als illustratie op zijn zusje af
en raakt haar even aan.
dan gaan ze alle drie op de foto,
met de hond die geen fifi heet voor wiekeloe zijn ogen
om zich te verstoppen voor de flits en opdringerige fotografen.
hij vindt het leuk en zo te zien ook
erg vermoeiend op de kleuterschool,
hetgeen menigeen zich goed kan voorstellen.
cyclaam gaat geruisloos naar bed
en beneden horen we haar, terwijl wiekeloe
aan iedereen en één voor één, zijn rode schaatsen toont.
je mag niet te lang kijken,
er moet opgeschoten worden
want de volgende staat al te popelen.
omacarla komt lekker fris van het fietsen binnen
en dan heeft weldra iedereen iets
van het prachtig opgestelde buffet op zijn bord.
zo blijft het een genoeglijk
gaan en komen en zitten en smullen
en praten en weglopen en genieten
en een spelletje doen met wiekeloe,
één voor één en allemaal om de beurt,
alles helemaal zoals het hoort voor een
informele bijeenkomst ter ere van een jochie
dat liefdevol heen en weer wordt gejonast
tussen 3 oma's, een opa, twee ooms en een tante.
de tweede oom is omejoost, aan wie
niet verteld is dat hij
in groot familieverband moest optreden
in plaats van even te helpen met een klusje.
hij wil zich wel graag verschuilen
maar hij heeft geen hond dus daarom
probeert hij achter zijn
weelderige krullen te blijven en ook
achter tantemech, maar hij is te groot
zodat iedereen hem duidelijk ziet, kijk maar:
padieloe is drie dagen ziek geweest en net op tijd
is hij opgeknapt en omeluuk heeft keelklachten
maar verder ziet iedereen
er gezond en fit uit, want wiekeloe
is ook wat bijgekomen, en heeft
leren jojoën van omeluuk en nu
mogen we zijn winnie de poohboek bekijken:
om de beurt en één voor één
en niet dringen.
madieleid toont haar moeder
en tantemech en omejoost de foto's
van het grote feest dat omacarla gaf
voor haar 70ste verjaardag
terwijl wiekeloe weer iemand strikt voor een spelletje,
ome luuk een foto van de hond die geen fifi heet maakt
en klaagt over zijn rode oogjes,
en madieleid verzucht dat ze blij is dat
de kerstboom en de box zijn opgeruimd
wordt de taart op tafel gezet en nu moet wiekeloe
vier kaarsjes in een keer uitblazen.
dat lukt! en dan moet er gesneden en vooral
uitgedeeld worden want er lopen allemaal
kleine diertjes op de taart
en wie mag wat, wiekeloe?
nou wiekeloe neemt zelf de pinguïn natuurlijk
en opaloe moet de kikvors en dan komt
omeluuk, die een zwijntje krijgt en dan
lokt wiekeloe omacarla mee naar de teevee
om samen iets te bekijken,
maar nauwelijks is die aangezet of padieloe
komt snel aanlopen en zet hem uit
en zegt "geen sprake van!"
omacarla haar haar is te kort en ze heeft geen hond
om zich achter te verbergen, en wiekeloe,
nou die gilt het onbekommerd uit
en menigeen in de kamer aanwezig denkt:
"het zou me wat moois zijn als we
allemaal onze frustraties zo uit konden schreeuwen..."
en pinkt een traantje weg, terwijl wiekeloe
vastberaden wordt gekalmeerd.
padieloe lijkt te weten wat hij doet.
dat is dus wel in orde maar we hadden
graag wat tekst en uitleg gehoord
want nu is het raden geblazen,
en slikken voor omacarla, terwijl wiekeloe
alweer de gasten aan het uitgeleide doen is
in de armen van zijn vader en sterren aanwijst
en de maan die alles heeft beschenen.
"kom eens langs" zegt omacarla tegen omavonnie
maar als die later haar adres vraagt
krijgt ze geen antwoord van madieleid.