index:
index vervolg
vorige: eerlijke familie 2

de kaatser

jannus jodocus*, de vijfde telg in de veelgeplaagde,
en dus plaagzieke, van somberenfamilie
zit op zijn binnenplaatsje en verwacht de bal.
hij zit daar al uren neergehurkt in een hoekje
alert te kijken
waar die nou toch blijft.
hij heeft de afgelopen weken heel wat afgekaatst
en er komt niets terug.
wat zal er aan de hand zijn?
het is donker, de maan schijnt
in het laatste kwartier
en jannus jodocus zit met de knieën
opgetrokken tegen de borst,
het getergde hoofd omvat
door zijn grote, trillende handen.
dat houdt hij nu al dagen en nachten vol.
hij verwacht de bal
en de bal komt niet.
de bal komt niet terug om hem te treffen.
die is vakkundig gevangen en gefileerd,
in stukken gesneden en... weg bal!
wat is zijn leven waard
als hij niet kan kaatsen?
jannus schaft zich nieuwe ballen aan,
werpt ze ijlings en hard over de schutting
en weer krijgt hij ze niet terug.
hij probeert het nog eens en nogmaals.
hij kan nu haast niet meer wachten.
hij raakt in paniek en roept:
"hee daar, kaats terug die bal!
hij is van mij.
hier met die bal.
ik verwacht hem per omgaande!
en gauw een beetje!"
maar jannus jodocus ziet geen bal,
helemaal niets, ziet hij.
het is stil, doodstil
aan de andere kant van de schutting.
jannus jodocus is een van de broertjes
die pas geniet als hij een vijand ziet
en nu zit hij daar helemaal alleen
op de uitkijk naar iemand
die zijn ballen terugkaatst.
en die is er niet.
het leven van jannus jodocus
is leeg en somber.
hij wordt bang dat hij alleen op de wereld is,
alleen met al zijn goedheid en trouw,
met al zijn interessante ideeën en denkbeelden.
en zijn wijsheid niet te vergeten.
en nu is hij ook nog zijn ballen kwijt.
" lieve janjo," hoort hij opeens
de stem van zijn vrouw:
"ontspan je lieverd,
neem op tijd je pillen in.
er zijn geen spoken.
je hebt geen verleden,
er is geen schutting.
er zijn alleen jij en ik,
ik en jij."

* zie goeroeweb

volgende: de engelen