Tante ontmoet Anneke Tanneke
Anneke Tanneke is de oudste goeroe,
hoe oud weet niemand en Anneke Tanneke
is zelf ook vergeten wanneer en zelfs of
ze ooit is geboren.
het is een publiek geheim voorts
dat ze geinteresseerd is in "het Occulte".
dat wil ze ook niet weten en ze kijkt
dan ook altijd vriendelijk verbaasd
als iemand haar op dat gebied
komt consulteren.
ze werkt mee aan de Eerste Hulppost
die al in een vroeg stadium
door cynische vragen enigermate
in de kiem is gesmoord.
dat verdriet haar en daaraan
wil ze graag iets doen.
ze ziet er zo uit dat er voldoende reden is
om de geruchten over buitenaardse contacten
te doen oplaaien
zodra ze in de buurt is
ze wordt vaak fluisterend en wat huiverend nagewezen
en met terughoudendheid geinformeerd
over de stand van zaken hier en daar.
velen zijn bang voor haar ogen,
bang om doorzien te worden
en vreselijke voorspellingen
te horen te krijgen of zelfs vloeken
over zich te doen afroepen
zodra ze haar alleen al groeten.
derhalve kent Anneke Tanneke de meeste Kralers
als tersluiks langsschichtende schaduwen.
en zoiets beinvloedt op den duur
toch je wereldbeeld.
dat het ook wel zal duiden
op een niet al te brandschoon innerlijk
ach, daar kijkt Anneke Tanneke
niet van op.
wie oh wie
kan in alle oprechtheid
zijn handen in onschuld wassen?
haar bijeenkomsten over Dromen
worden met gretigheid bezocht
door een groep anonieme bezoekers
-van wie iedereen weet wie het zijn
die zich met zonnebrillen, hoeden
en pruiken rond het nachtelijk uur
iedere derde vrijdag na volle maan
langs struikgewas en muur
naar De Vuurzaal in Vita Nova spoeden-.
===================================
Op de vraag van Tante Guus
-haar open benadering
doet Anneke Tanneke al erg veel goed
en ze is dus ook gaarne
tot een diepteinterview bereid-
antwoordt ze met een uitnodiging.
Als Tante na enig zoekwerk aankomt
op de afgesproken locatie
zit Anneke Tanneke daar op de grond
te roeren in een pot aan een ketting
boven een heus kookvuurtje.
ze heeft haar wenkbrauwen koolzwart geverfd
en daaronder fonkelen haar ogen
van louter plezier, en niet,
zoals menigeen -maar niet Tante-
zou veronderstellen,
van snode tovermansstreken.
Tante kruist, met moeite,
ook de benen onder zich
en zo zitten ze samen te keuvelen
over de juist gepubliceerde
ideeen van de Amazones,
want ook Anneke Tanneke
is behept met nogal wat oordelen
over kleding en het gebruik daarvan
en de invloed ervan op de drager.
en verder hebben ze het luchtigjes
over dat deel van Tante haar avonturen
dat reeds gepubliceerd is,
het vervolg dat op zich laat wachten,
en de betekenis van het totale project
waar Tante zich mee bezighoudt.
Anneke Tanneke vraagt en luistert
tot Tante na geruime tijd
in de gaten krijgt dat de rollen zijn omgedraaid:
dat zij zelf gehoord wordt.
Tante is ook zo gretig
plus een beetje eenzaam
en bij echte belangstelling
kan het, blijkt maar weer eens,
voorkomen dat ze helemaal
haar mond voorbij kan praten,
vooral als ze zich zo onbekommerd
op haar gemak voelt
als hier het geval is
of zou het drankje haar wat losser
hebben gemaakt dan ze normaal is?
ze zit zo gezellig en ontspannen
verdiept in al wat haar bezighoudt
en met een gouden gesprekspartner
dat ze helemaal de tijd vergeet
alsmede het doel van haar komst
en gelukzalig begint te mijmeren
over haar verre jeugdjaren.
als ze diep in de nacht
of vroeg in de ochtend thuis geraakt is
op de een of andere manier,
die ze zich met geen mogelijkheid kan herinneren,
valt ze in slaap en wordt pas na 20 uren wakker
met één glashelder beeld voor ogen,
dat haar noodzaakt
zich zo spoedig mogelijk
naar Anneke Tanneke te reppen
om uit te zoeken
wat er allemaal heeft plaatsgevonden
in de uren rond het kampvuur.
Anneke Tanneke is echter niet thuis
en waar ze meende dat het kampvuur was
daar ziet ze nergens restanten van vuur of rook.
er hangen daar wel spullen aan een touw
dat tussen twee bomen gespannen is,
die Tante herkent als haar eigen kleren.
volgende: Tomboy neemt poolshoogte