sociale contacten
kom, allez! zegt ivyrose bij
zichzelf:
al dat getreur over de verloren minnaar,
weg ermee! het was trouwens toch
een rare snuiter.
hij is twee keer getrouwd geweest en beweert
dat hij er beide keren "ingeluisd" is.
en daar bedoelt ie mee dat hij
"niet zo nodig hoefde" maar
er niet onderuit kon.
uit goedigheid en onverschilligheid
ja heeft gezegd en nadien spijt heeft gekregen.
hij is een rijzige verschijning
met zacht haar, gebruind zomer en winter,
altijd met zorg gekleed, nooit een auto
ouder dan 3 jaar, sportmodel
en dan die helblauwe ogen.
hij kan dus geen nee zeggen, en in de loop
van zijn leven heeft zich zodoende
zijn merkwaardige vluchtgedrag ontwikkeld.
een man hoort toch wel een vrouw te hebben
want homo zijn ajakkes.
hij vijlt zijn nagels mooi, poetst zijn schoenen,
verfijnt zijn gebaren en vertroetelt zijn lichaam.
maar nee, niemand mag denken
dat hij in mannen geïnteresseerd is
of liever zelf een vrouw was geweest, hoewel...
nu zit ze toch weer over hem te piekeren.
dat moet ophouden. ze moet er van af.
ze moet naar buiten kijken.
ze moet de wereld in.
ze moet er eens uit, op stap,
zien dat er nog miljoenen anderen bestaan,
waaronder wellicht ook een paar
die haar zouden bevallen....en dat het dan
wederzijds moge zijn en heel hevig.
ze besluit een dagje naar zee te gaan
want er waait een stevige storm.
de stempelautomaat in lijn 1
weigert eerst en stempelt dan onverhoeds
een verkeerde strip.
de tram vertrekt vanaf het beginpunt
en er zitten 3 passagiers in.
er is geen verkeer.
ze loopt naar de bestuurder en vraagt
of hij het kon herstellen.
"ik ben aan het rijden nu"
antwoordt hij.
-ik vraag alleen of u het kunt herstellen.-
"u mag niet praten met de bestuurder
tijdens de rit."
- en u mag een passagier niet onbeschoft behandelen.
ik vraag alleen of u het kunt herstellen.-
"wilt u achter de streep gaan staan!"
de volgende halte is daar en hij snauwt
"kunt u even opzij gaan
dan kan ik bij mijn tas
voor spullen om UW fout te herstellen."
hij overplakt de foute strip
en ze gaat zwijgend zitten. ze merkt
dat ze glimlachend aan het fantaseren slaat.
ze zou hem aan het eind van de rit,
die nog een uur zal duren, kunnen vragen
"u was zeker uit uw humeur omdat uw vrouw wil scheiden?"
maar ze weet niet of hij getrouwd is.
hij zou kunnen kaatsen dat hij zich
zou verhangen als hij met haar getrouwd zou zijn.
dan kon ze hem met een
"dank u, zeer gevleid" verwarren.
of zou ze nonchalant vlak naast hem uitstappen
en zeggen "ik wens u van harte
een dag vol ongeluk en pech toe."
dat is niet zo definitief.
ze zou ook eerder kunnen uitstappen.
dan de deuren halverwege nemen,
en het door de nog volle tram roepen.
voor ze het weet is ze aan zee,
waar ze heerlijk doorwaait
en geen verdere contacten aangaat
hoe opwindend het ook blijkt te zijn
om je eens onder de mensen te wagen.