index jolkapelle
index vingeroefeningen

deelvergrotingen
zoals ze fotografeert en dan de foto's apart bewerkt:
eerst een groot geheel,
dan delen eruit lichten, bijwerken, uitvergroten,
zo denkt ze zo leeft ze zo voelt ze zo schrijft ze.
er zijn altijd types, die beweren dat momentopnames:
de foto van een hand, een gebaar, uiterlijk, haardracht,
een vervoermiddel, kleding, een enkel woord, een blik,
een houding, inrichting, een lach, een detail,
niets kunnen duidelijk maken,
dat je nooit en te nimmer daaruit
je conclusies mag trekken, je oordeel erop baseren,
je oren ernaar laten hangen
want je "Weet niet Alles" dus
dan valt dat onder de noemer vooroordelen.
je kunt net zo goed zeggen:
wie er zelf niet is geweest, wie het zelf
niet heeft ondervonden, wie niet in die huid heeft gezeten,
kan en mag en zal niet oordelen, niet beschrijven, niet toetsen.
maar wie oh wie kan alles weten?
je oordeelt op wat je bekend is, altijd en overal.
wanny acht opschorten tot in het oneindige
onjuist, om niet te zeggen
je reinste nonsens want ieder deel
staat voor een geheel, vanuit iedere cel spreekt het DNA,
ieder blad getuigt van de boom,
iedere wolk bevat water, aan iedere slurf
hoort een olifant vast te zitten.
pars pro toto
neuzen tellen
zo zal ze de kleine dingen,
de onbelangrijke details uitvergroten
opdat de hele structuur zichtbaar worde.
zo kan ze uitdrukken wat ze ziet
aan verschil op verschil op verschil
in strengen ineengevlochten.