lieve dame,
mag ik u in het vervolg bij naam noemen?
en hallo wanny,
noem mij maar Holy B.
dankbaarheid is een heel benijdenswaardig....
gevoel, eh...misschien is het wel een eigenschap.
sommige mensen zijn zo royaal
met het uiten ervan, dat het lijkt
of ze er een onuitputtelijke bron van hebben
in hun buik, die voortdurend overstroomt,
zoals bij een bron gebruikelijk.
of zou het uiten ervan
vermenigvuldiging veroorzaken:
zoiets als dat het geval is met
gedeelde vreugd en halve smart?
anderen kunnen door het leven,
omstandigheden en zelfs omstanders
zo verwend worden dat het kwijl je
ervan uit de mond loopt,
en dan kan er nog geen knikje af,
geen glimlachje, geen dankje.
zou het iets zijn dat je,
-misschien noodgedwongen-
zou kunnen ontwikkelen?
dat zou ik dan graag leren.
holy b.