waarin britty verschanst zit
met uitzicht op wolken, aalscholvers, waterpartijen,
populieren en brandnieuwe gebouwen.
elkeen neemt naast koffie en cake
zijn kleinood ter hand
om daarmee van alles te schieten
wat zich voordoet ter vereeuwiging.
met name de hond moet het ontgelden,
maar ze ontzien elkaar ook niet in het minst
en bij protesten klinkt het:
"ik blur die rimpels van je wel weg."
in snijdende kou banen ze zich vervolgens
een weg door rietvelden en
schilderachtige hoogspanningsmasten,
ze storten zich massaal
op een stelletje weerloze kippen,
en sommigen deinzen zelfs niet terug
voor de achterzijde van een koe,
ja zelfs een wak wordt niet geschuwd
ter ere van Het Ultieme Plaatje.
omdat sommige leden zijn bevangen
door de kou en de wijk
genoegzaam is vastgelegd
zoeken ze eindelijk de veilige burcht
weer op, alwaar iedereen zijn toestel neerlegt
en zich stort op de koek en zopie, en ook nog
op beschouwingen over het nut van reiki
voor huisdieren en zelfs voor mensen
en op discussies over of je al dan niet
therapie behoeft als je een hekel hebt
aan telefoneren en lange reizen maken.
de zojuist nog met graagte gefotografeerde wolken
ontlasten zich in een sneeuwbui
en wanny spoedt zich,
