wegwijzer
Het Land van Kraal is ingedeeld in laten we zeggen: wijken.
Tomboy heeft een
enquête gehouden en daaruit is komen vast te staan
dat
eenieder graag woont naast en in de buurt van zijns gelijken
op belangrijke
denkniveaus. Niemand zat te wachten op integratie.
Vandaar dat:
- DE KRAAL uitsluitend bewoond wordt door de goeroes.
- Het LEERLINGENVELD de discipelen en hun bouwsels herbergt
- Het PREDISCIPELENDORP uitsluitend door leden van de dramagroep bewoond wordt
- HET VOORGEBORCHTE of de
kandidaat-prediscipelenplek
de natuur ten zuidwesten van het Land
van Kraal is,
waar de verlangenden en aangemelden zonder onderkomen
worden
getest op hun geschiktheid
om ooit als leerling te worden aangenomen.
-Het HELPERSHUIS, Vita Nova, en de bijgebouwen ervan worden bewoond
door de dienende tak van
de bewoners
en vaak ook door lieden die de kluts kwijt zijn
of naar wie een
onderzoek lopende is.
Het is tevens het ontmoetingspunt voor allen.
De GEBONDEN ZWERVERS verblijven waar ze horen,
bij degene aan wie ze zich
gebonden voelen,
of, in het geval van Qually,
in datgene waarzonder ze niet
kunnen overleven.
De ONGEBONDEN ZWERVERS hebben overal vrij toegang,
dat wil zeggen dat ze een
tijdelijk verblijf kunnen kiezen waar ze willen.
Alle bewoners en zwervers en ook de kandidaat-prediscipelen zijn welkom
in
elkaars territoria zo lang ze er zich niet metterwoon vestigen.
De citaten:
Onderaan iedere pagina staat een zinsnede die door de leden van de Citatenclub
uit de verzameling van Gea is geplukt en waardig is bevonden
om de pagina mee op
te sieren.
Er zijn geen speciale citaten bij speciale pagina's gezocht,
want wij
hebben nog meer te doen.
Mijn ervaring leert dat het erg
interessant is en stimulerend voor de fantasie
om voor uzelf een verhaal te
maken,
waarin u het citaat logischerwijs met de pagina,
het onderwerp daarop, de
foto's en/of achtergrond verbindt.
Ik wens u daar veel inspiratie bij en zal mezelf er zeker ook aan wijden.
Wellicht hoort u daar nog eens van!
Een bezwaar van, tevens ook de
grote kracht van citaten,
van losse aanhalingen uit poëmen ook, is dat ze uit
het verband,
waarin ze door de bedenker ervan geplaatst zijn, worden gelicht.
Daardoor krijgen ze vaak een betekenis die afwijkt van de oorspronkelijk
bedoelde.
Dat kan wel eens pijnlijk zijn,
vaak ook kan het andere perspectief een
verdieping teweeg brengen.
Omdat ik enerzijds de auteurs niet wil beledigen door hun woorden
in een ander
dan het door hen gekozen licht te zetten,
anderzijds mij ook niet andermans
gedachtegoed wil toe-eigenen,
plaats ik de meeste uitlichterijen zonder
bronvermelding,
maar wel tussen aanhalingstekens.
Mocht iemand waarlijk geïnteresseerd zijn in de auteur,
dan kan ik die voor hem
achterhalen, meestentijds.
Het zinsverband kan ik niet meer reconstrueren
om
redenen die in de Citatenclub reeds zijn beschreven.
"...dit bevalt mij niet....
zoiets is mij te gunstig:
ik ben een ervaren man
vol littekens."