het MYAVON-project
Een dezer dagen hebben Angela Mich en Pyra op een
excursie naar een museum
in een bosrijke omgeving wat kunstwerken aanschouwd van
hedendaags talent.
Tijdens aandachtige beschouwing en analyse kwamen ze tot de slotsom
dat deze
vorm van kunst geschreven is op het lijf
van enkele talenten binnen de
Kraalgemeenschap.
Ze schreven een wedstrijd uit en kregen meteen
bovenstaande werk binnen
met het volgende bericht:
Geachte wedstrijdcommissie,
Dit is een aanzet tot een doek, genaamd "dame in blauw met dolfijn".
U kunt zelf
kiezen welke versie u het meest geschikt lijkt.
Het is de bedoeling dat een kunstverwant hierop applicaties aanbrengt als daar
zijn:
een gestreken droge zoute haringstaart, die in de bek van de dolfijn
een
eervolle begrafenis tegemoet ziet,
een gietijzeren hengsel voor aan de zak,
waarover een doorzichtige vuilzak gedrapeerd dient te worden.
De dame zelf
behoeft enkele glazen sieraden.
Waar men het vurenhouten mauve gekleurde
frame
met het gebrandschilderde konijntje laat,
ik heb er alle vertrouwen in dat
daar wel een oplossing voor gevonden wordt.
De rest laat ik gaarne over aan het
inzicht en de smaak van de uitvoerende kunstenaar(s).
Dit alles wens ik ondertekend te zien met MYAVON,
dat ik voorstel als
verzamelnaam
voor alle in het kader van dit project vervaardigde werken.
De Poeet
Een alleszins overduidelijke brief.
We dagen eenieder uit dit kunstwerk te helpen vervolmaken,
deels maar niet
noodzakelijker wijs, zoals de
kunstenaar aangeeft.
Voorts willen wij met de expositie wachten
tot er een 200-tal kunstwerken is
ingeleverd
en al dan niet met behulp van artistiek begaafde buitenstaanders
en handigerds is vervolmaakt.
Het staat dus eenieder vrij half afgemaakt werk in te
leveren,
zodat de expositie er echt een wordt van ons allen.
Ook kunnen van nu
af spullen ingeleverd worden
die als deel van het kunstwerk kunnen worden
gebruikt.
Aanvulling van de poeet:
De dolfijn is van plastic en heeft een
namaakdolfijnlederen huid,
waaruit stukjes schuimplastic puilen.
Misschien moet
de dame een slagersmes ter hand worden gesteld.
In het Laatste Nieuws staat een oproep
om op te houden
met het ongevraagd deponeren van applicaties.
Deze kwestie heeft zich binnen
enkele dagen naar aller tevredenheid opgelost:
Calea heeft aangeboden de spullen in haar eigen opslagruimte te bewaren
en deze
ter beschikking te stellen van wie er gebruik van wenst te maken.
Zelf mag ze er dan als eerste
vrijelijk over beschikken,
hetgeen haar eigen werk zeker ten goede zal komen,
al
houden conservatieve Kralers,
die er een ander soort romantische visie op na
houden,
hun harten vast en de ogen neergeslagen.
Ze start binnenkort een cursus over het kunstzinnig gebruik
van materialen die
een tweede leven willen leiden,
onder het motto: "Niets verloren, Panta Rei",
dat de geschoolde lezers meteen tegen zich inneemt
maar erg veel indruk maakt op
menige gevoelige, artistiek begaafde ziel.
En daar is het ook voor bedoeld.
Ze heeft met hulp van Parisienne de boel versjouwd
en verzoekt eenieder die nog
iets wil bijdragen
zich rechtstreeks tot haar te wenden.
"De hemel geeft. Wie vangt, die heeft."